De natuur, het leven, het bestaan is rude. Ik weet er geen beter woord voor. De wetenschap, die het bestaan bestudeerd, is hierom ook rude. Het beste voorbeeld dat ik hiervan ken is wellicht het volgende:

"Experiments have shown that acquired characteristics are not inherited. Scientists have cut the tails off several generations of mice, but their offspring still have tails."
http://www.scienceagainstevolution.org/v6i12e.htm

Hoe bot is dat! Het bestaan, en dus de wetenschap, kent vele gradaties van botheid. De experimenten van Einstein & co met het afvuren van fotonen zijn niet subtiel, ze zijn enkel bot op een kleinere schaal (met een grotere precisie). De wetenschap is dus altijd banaal, vulgair - rude. De kunst daarentegen, die het bestaan mooier maakt dan het is, is daarmee voornaam. Ze geeft het de glans van iets hogers - en ook religie is een vorm van kunst, en wellicht haar hoogste, meestomvattende (ze idealiseert het hele bestaan, en niet alleen een aspect - of, als ze een negatieve religie is, ziet ze het bestaan realistisch of zelfs lelijker dan het is, en idealiseert een andere, betere wereld - een fantasiewereld. Maar ook de geidealiseerde werkelijkheid is een fantasiewereld).