Monday, May 22, 2006

Disciplina vitae scipio.

Roken begint gewoonlijk als ijdelheid en eindigt - of, beter gezegd, eindigt juist niet - als verslaving. Van begin tot eind is het dan dus een kwestie van afhankelijkheid: in de eerste plaats van de mening van anderen, in de tweede van de substantie. - Verslaving, het woord zegt het al, is een tot-slaaf-zijn, een niet-sterk-genoeg-zijn voor onafhankelijkheid, om de ketenen der kluistering te breken. Maar ook de meester, de onafhankelijke mens, is een slaaf, of, om het positief uit te drukken, een dienaar - een dienaar van zichzelf. Het is de onaflatende toewijding aan zichzelf die de meester tot meester maakt; maar hiermee is alles al gezegd. De slaaf is een slechte dienaar van zichzelf... Hij is überhaupt een slechte dienaar, want hij dient ongaarne. Gelukkig maar, voor hem, dat zijn Zelf een zachte meester is...

"Opstand - dat is de voornaamheid van de slaaf. Uw voornaamheid zij gehoorzaamheid! Uw bevelen zelf zij een gehoorzamen!"
[Alzo sprak Zarathoestra, Van de krijg en het krijgsvolk.]

5 Comments:

Anonymous Anonymous said...

Ben jij gevoelig voor verslaving?
Nee toch...?

Monday 22 May 2006 at 14:56:00 CEST  
Blogger Sauwelios said...

"Gevoelig voor verslaving"... Wat bedoel je daarmee? Het is altijd de vraag wat sterker is: de wil naar macht van bijvoorbeeld de nicotine of de wil naar macht van de roker. De sterkere is de meester.

Monday 22 May 2006 at 21:02:00 CEST  
Anonymous Anonymous said...

Ja,zo lust ik er nog wel eentje!
Je lijkt wel een filosoof,met allerhande vluchtroutes!

Thursday 25 May 2006 at 22:04:00 CEST  
Blogger Sauwelios said...

We zijn allemaal verslaafd aan bepaalde stoffen, M. Het probleem met roken is dat de nicotine functies van bepaalde "natuurlijke" (lichamelijke) drugs overneemt, en de roker dáár dan dus afhankelijk van wordt in plaats van van die "natuurlijke" drugs. Afgezien van de kwalijke effecten van de nicotine zelf is de manier waarop de roker zich daarvan voorziet natuurlijk schadelijk. Ik sta niet zozeer vijandig tegenover afhankelijkheid als tegen wat mijn gezondheid bedreigt. Uiteraard kan zo'n dreiging ook een stimulans zijn: increscunt animi, virescit volnere virtus. Zelfkastijding echter dunkt mij een pathologisch exces.

Friday 26 May 2006 at 12:47:00 CEST  
Anonymous Anonymous said...

Dag heerlijk brein...

Friday 26 May 2006 at 15:21:00 CEST  

Post a Comment

Subscribe to Post Comments [Atom]

<< Home